Requests for information and access to files in Polish merger procedure in light of recent Nord Stream 2 developments

Journal of European Competition Law & Practice 2025, first view, lpaf003.

Nord Stream 2 is certainly one of the most high-profile cases ever examined by the Office of Competition and Consumer Protection (referred to as ‘OCCP’ or the ‘Polish NCA’). It has already attracted attention and undergone initial doctrinal analyses. Moreover, it appears that the procedural issues in parallel, related proceedings may have a more enduring impact on the evolution of the Polish merger procedure. The article provides a comprehensive picture of the ancillary proceedings in the Nord Stream 2 case. These ancillary cases highlight the procedural powers of National Competition Authorities (‘NCAs’) in formulating Requests for Information (‘RFIs’) and restricting the right of access to case files. They also provide insights into the calculation of fines for procedural infringements.

Sąd Ochrony Konkurencji i Konsumentów jako sąd właściwy w sprawach systemów sztucznej inteligencji, czyli droga donikąd

Wpływ Aktu w sprawie sztucznej inteligencji na funkcjonowanie administracji publicznej / Grzegorz Sibiga. Warszawa : Wydawnictwo C. H. Beck, 2025, s. 412-439.

Celem rozdziału jest analiza założeń projektu ustawy o systemach sztucznej inteligencji w zakresie ochrony sądowej adresatów aktów administracyjnych podejmowanych na podstawie tej ustawy. Zgodnie z propozycją rządową sądem właściwym w tych sprawach ma być SOKiK. Analiza uzasadnienia projektu prowadzi jednak do wniosku, że brak jest przekonujących argumentów, dlaczego orzecznictwo w tych sprawach należałoby powierzyć sądowi powszechnemu, odchodząc tym samym od konstytucyjnego modelu sądowej kontroli administracji sprawowanej przez sądy administracyjne. Poszerzenie właściwości SOKiK nie jest uzasadnione ani charakterem spraw, ani potrzebą merytorycznego orzekania w tych sprawach. Stanowi to kontynuację kalekiej polityki zwiększania kompetencji tego sądu, co może prowadzić do dysfunkcjonalności ochrony sądowej w sprawach rozstrzyganych na podstawie ustawy o systemach sztucznej inteligencji.

The purpose of this chapter is to analyse the assumptions underlying the draft Law on Artificial Intelligence Systems with regard to the judicial protection afforded to the addressees of administrative acts issued under this legislation. According to the government’s proposal, jurisdiction in such matters is to be vested in the Court for Competition and Consumer Protection. However, an analysis of the rationale accompanying the draft reveals a lack of convincing arguments to justify entrusting these matters to a civil court. This approach departs from the constitutional model of judicial oversight of public administration, which is traditionally exercised by administrative courts. The proposed extension of the Court for Competition and Consumer Protection’s jurisdiction is not warranted either by the nature of the cases in question or by any demonstrable necessity to adjudicate them on their merits. Rather, it appears to be a continuation of a misguided policy aimed at expanding the competence of this court–one that risks undermining the effectiveness and functionality of judicial protection in matters arising under the Law on Artificial Intelligence Systems.