Podobieństwo przestępstw z art. 178a § 4 w zw. z art. 178a § 1 i art. 244 k.k. : glosa do wyroku Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 26 maja 2020 r., IV KK 737/19

Orzecznictwo Sądów Polskich 2021, nr 1, s. 57-63.

W glosowanym wyroku Sąd Najwyższy przyjął, że przestępstwo zakwalifikowane z art. 178a § 4 w zw. z art. 178a § 1 k.k. jest przestępstwem podobnym (w rozumieniu art. 115 § 3 k.k.) do przestępstwa zakwalifikowanego z art. 244 k.k. Miało to znaczenie dla ustalenia, czy sprawca działał w warunkach recydywy. W glosie autor krytycznie odniósł się do koncepcji tożsamości rodzajowej przestępstw, na której oparł się Sąd Najwyższy, stwierdzając podobieństwo wskazanych przestępstw. Odmienna koncepcja tożsamości rodzajowej przestępstw, którą przyjmuje autor glosy, nie doprowadziła jednak do odrzucenia wniosku, że przestępstwo zakwalifikowane z art. 178a § 4 w zw. z art. 178a § 1 k.k. jest przestępstwem podobnym do przestępstwa zakwalifikowanego z art. 244 k.k.

In the commented judgment, the Supreme Court assumed that the offence defined in Article 178a(4) in conjunction with Article 178a(1) of the Criminal Code [CC] is an offence similar (within the meaning of Article 115(3) CC) to the offence defined in Article 244 CC. It was important for establishing whether the perpetrator was acting in the conditions of recidivism. In this commentary, the author critically refers to the concept of offences being identical in kind, on which the Supreme Court relied when it found the aforementioned offences similar. A different concept of offences being identical in kind adopted by the commentator does not, however, lead to rejection of the conclusion that the offence defined in Article 178a(4) in conjunction with Article 178a(1) CC is similar to the offence defined in Article 244 CC.

Pojęcie przestępstwa z użyciem przemocy w rozumieniu art. 41a § 1 k.k. : glosa do uchwały Sądu Najwyższego – Izba Karna z dnia 31 marca 2021 r., I KZP 7/20

Orzecznictwo Sądów Polskich 2021, nr 11, s. 67-73.

W glosowanej uchwale Sąd Najwyższy stwierdził, że przestępstwem z użyciem przemocy w rozumieniu art. 41a § 1 Kodeksu karnego (k.k.) jest każde przestępstwo, które faktycznie popełnione zostało z użyciem przemocy. Jednocześnie Sąd Najwyższy ustalił, że użyte w art. 41a § 1 k.k. słowo „przemoc” obejmuje zarówno przemoc fizyczną, jak i psychiczną. Niniejsza glosa stanowi krytyczny komentarz odnoszący się do uzasadnienia trafnego poglądu, zgodnie z którym w art. 41a § 1 k.k. chodzi o przestępstwo faktycznie popełnione z użyciem przemocy. Ponadto krytyką objęto stanowisko, iż przemoc w rozumieniu art. 41a § 1 k.k. obejmuje także przemoc psychiczną.

In the commented resolution, the Supreme Court stated that a violent crime within the meaning of Article 41a(1) of the Polish Criminal Code is any crime that has actually been committed with the use of violence. At the same time, the Supreme Court found that the word ‘violence’, used in Article 41a(1) of the Polish Criminal Code, includes both physical and psychological violence. This is a critical commentary on the justification of the correct view, according to which Article 41a(1) of the Polish Criminal Code concerns a crime that was actually committed with the use of violence. Moreover, criticism is expressed of the position that violence within the meaning of Article 41a(1) of the Polish Criminal Code includes psychological violence too.

Niekonstytucyjność art. 117 Kodeksu karnego wykonawczego : glosa do wyroku Trybunału Konstytucyjnego z 11.03.2021 r. (SK 9/18)

Palestra 2021, nr 6, s. 102-113.

W glosie odniesiono się do problemu konstytucyjności art. 117 Kodeksu karnego wykonawczego. Przy czym rozważania w tym zakresie zostały ograniczone do trzech kwestii. Po pierwsze, nieokreślenia czasu trwania przymusowego leczenia lub przymusowej rehabilitacji skazanego, u którego stwierdzono uzależnienie od alkoholu. Po drugie, nałożenia na sąd obowiązku orzeczenia o zastosowaniu leczenia lub rehabilitacji wobec skazanego, u którego stwierdzono uzależnienie od alkoholu. Po trzecie, braku możliwości zaskarżenia postanowienia o przymusowym leczeniu lub przymusowej rehabilitacji skazanego.

The gloss refers to the constitutionality of Art. 117 of the Executive Penal Code. Considerations in this regard were limited to three issues. First, the undefined duration of compulsory treatment or compulsory rehabilitation of a convict who was found to be addicted to alcohol. Secondly, to impose on the court the obligation to decide on the application of treatment or rehabilitation to a convict who was found to be addicted to alcohol. Third, the impossibility of appealing against the decision on compulsory treatment or compulsory rehabilitation of the convict.

Glosa do postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 stycznia 2020 r. : (K 22/16, OTK-A 2020, poz. 9)

Studia Iuridica Lublinensia 2020, t. 29, nr 3, s. 201-216.

W tekście zawarto krytyczny komentarz do postanowienia Trybunału Konstytucyjnego z dnia 28 stycznia 2020 r. (K 22/16). Autor wykazuje, że art. 108 § 2 Kodeksu karnego z 1969 r. nadal obowiązuje i w związku z tym jego konstytucyjność powinna zostać poddana merytorycznej kontroli Trybunału Konstytucyjnego.

The paper contains critical commentary on the Constitutional Tribunal decision of 28 January 2020 (K 22/16). The author proves that Article 108 § 2 of the Penal Code of 1969 is still in force. Therefore, the compliance of this article with the Polish Constitution should be examined by the Constitutional Tribunal.

Odróżnianie wykroczeń od przestępstw : glosa do wyroku SN z dnia 9 kwietnia 2019 r., V KK 56/19

Orzecznictwo Sądów Polskich 2020, nr 9, s. 63-70.

W glosowanym wyroku Sąd Najwyższy przyjął, że w wypadku czynów zabronionych unormowanych w ustawach szczególnych, nieoznaczenie górnej granicy grożącej za te czyny kary ograniczenia wolności lub kary grzywny przesądza, że są one przestępstwami, nie zaś wykroczeniami. W glosie autor odniósł się do tego stanowiska, a w szczególności krytycznie ocenił pogląd, iż nieoznaczenie górnej granicy grożącej kary grzywny przesądza, że takie czyny zabronione są przestępstwami.

In the commented judgment, the Supreme Court assumed that in the case of prohibited acts regulated in specific acts, failure to set the upper limit of the penalty of restriction of liberty or a fine that constitutes punishment for these acts determines that they are crimes, not petty offences. In this commentary, the author comments on this view, and in particular he critically assesses the view that failure to set the upper limit of a fine means that such acts are crimes.

Objęcie zakresem art. 218 § 1A K.K. tylko osób będących pracownikami w rozumieniu Kodeksu pracy : glosa do uchwały Sądu Najwyższego z 20.09.2018 r. (I KZP 5/18/)

Palestra 2019, t. 1-2, s. 135-142.

The gloss is devoted to the problem of the interpretation of Article 218 (1a) of the Criminal Code. The basic issue is the way of understanding the term ‘employee’ used in this article. In the analyzed judgment the Supreme Court stated that an employee within the meaning of Article 218 (1a) of the Criminal Code is a person remaining in an employment relationship (Article 22 (1) of the Labor Code). This statement was critically analyzed.

Glosa do uchwały 7 sędziów SN z 25.02.2016 r. I KZP 20/15

Palestra 2017, nr 1/2, s. 156-161.

Glosa do postanowienia SN z 10.04.2015 r. III KK 14/15

Orzecznictwo Sądów Polskich 2016, nr 2, poz. 19 k.

[Dotyczy braku zgody pacjenta na wykonanie zabiegu leczniczego jako przesłanka odpowiedzialności za przestępstwo z art. 192 §; 1 kodeksu karnego].

Glosa do postanowienia SN z 30.03.2016 r., I KZP 23/15

Studia Iuridica Lublinensia 2016, t. 25, nr 4, s. 247-254.

Studia Iuridica Lublinensia vol. XXV, 4, 2016GlosyPaweł DanilukInstytut Nauk Prawnych PANpaw87@wp.plGlosa do postanowienia SN z dnia 30 marca 2016 r., I KZP 23/15 (OSNKW 2016, nr 5, poz. 29)Gloss to the Decision of the Supreme Court of 30 March 2016, I KZP 23/15 (OSNKW 2016, No. 5, Item 29)STRESZCZENIEW glosie krytycznej wobec postanowienia SN z dnia 30 marca 2016 r. (I KZP 23/15) wykaza-no, że ustalanie tożsamości rodzajowej przestępstw metodą in concreto, a więc przez porównanie dóbr prawnych, które zostały naruszone lub zagrożone w wyniku konkretnych czynów przestęp-nych, powinno mieć miejsce w pewnych wypadkach, gdy mamy do czynienia z przestępstwami chroniącymi dwa lub więcej dobra prawne w sposób alternatywny lub mieszany. W pozostałych sytuacjach oceny tożsamości rodzajowej przestępstw należy dokonywać in abstracto, czyli przez porównanie dóbr prawnych chronionych w danych typach przestępstw. Rezultaty tej metody, istotne dla badania tożsamości rodzajowej przestępstw, będą bowiem identyczne, jak metody in concreto, jednakże ta pierwsza bardziej sprzyja rozpoznaniu sprawy bez zbędnej zwłoki

The paper contains critical commentary on the Supreme Court decision of 30 March 2016 (I KZP 23/15). The author proves that determining the generic identity of crimes with the method in concreto, i.e. through comparing legal interests violated or endangered as a result of concrete offensive deeds, should take place in certain cases, where we have to do with the crimes protecting two or more legal interests in an alternative or mixed way. In the remaining situations, the assess-ment of the objective similarity of crimes should be performed in abstracto, i.e. through compar-ing legal interests protected in particular types of crimes. Results of this method, important for the generic identity of crimes, will be identical with the method in concreto, but the former is more conducive to the judgment of the case without undue delay.

Glosa do wyroku SN z 19.02.2013 r. IV KK 216/12

Palestra 2015, nr 3/4, s. 129-135.

[Dotyczy podmiotu przestępstwa z art. 220 §; 1 k.k.].

Obligatoryjne zarządzenie wykonania zawieszonej kary pozbawienia wolności a art. 45 ust. 1 Konstytucji : glosa do wyroku TK z dnia 17 lipca 2013 r., SK 9/10

Państwo i Prawo 2015, nr 3, s. 133-139.

Glosa do postanowienia SN z 23.05.2013 r. IV KK 68/13

Orzecznictwo Sądów Polskich 2014, nr 5, poz. 49 k.

[Dotyczy kwestii czy przestępstwo uszkodzenia cudzej rzeczy i przestępstwo zaboru w celu przywłaszczenia cudzej rzeczy ruchomej są przestępstwami podobnymi z uwagi na ich przynależność do tego samego rodzaju].

Glosa do wyroku SA w Łodzi z 12.06.2013 r. II AKA 87/13

Palestra 2014, nr 5/6, s. 168-172.

[Dotyczy przestępstw popełnionych w celu osiągnięcia korzyści majątkowej jako przestępstw podobnych].

Glosa do postanowienia SN z 6.03.2008 r. III KK 345/07

Przegląd Sądowy 2009, nr 5, s. 128-133.

[Dotyczy zadośćuczynienia na rzecz osób bliskich ofiary umyślnego przestępstwa przeciwko życiu - w trybie art. 445 § 1 k.c.].

Glosa do wyroku SN z 26.04.2007 r. II CSK 2/07

Orzecznictwo Sądów Polskich 2009, nr 1, poz. 6 c.

[Dotyczy czynów niedozwolonych; obowiązku udzielenia pacjentowi informacji o następstwach zabiegu operacyjnego].

Glosa do wyroku SN z 1.08.2007 r. IV KK 119/07

Palestra 2008, nr 1/2, s. 318-323.

[Dotyczy publikacji wyroku wraz z wizerunkiem oskarżonego, skazanego za przestępstwo drogowe].

Glosa do wyroku SA w Warszawie z 18.03.2005 r. I ACa 784/04

Prawo i Medycyna 2007, nr 2, s. 138-143.

[Dotyczy prawa pacjenta do informacji i związanymi z tym obowiązkami personelu medycznego].

Glosa do wyroku SA w Poznaniu z 29.09.2005 r. I ACa 236/05

Palestra 2007, nr 5/6, s. 318-323.

[Dotyczy zakresu informacji udzielanych pacjentowi].

Glosa do wyroku SN z 11.04.2006 r. II CSK 191/05

Orzecznictwo Sądów Polskich 2007, nr 7/8, poz. 83 c.

[Dotyczy niezachowania pisemnej formy oświadczenia pacjenta wyrażającego zgodę na zabieg operacyjny].

Glosa do wyroku SN z 08.09.2005 r. II KK 504/04

Palestra 2007, nr 11/12, s. 308-315.

[Dotyczy zgody pokrzywdzonego jako okoliczności wyłączającej bezprawność czynu; granic zarzutów podniesionych w skardze kasacyjnej].

Glosa do wyroku SN z 12.12.2006 r. II CSK 280/06

Gdańskie Studia Prawnicze. Przegląd Orzecznictwa 2007, nr 4, s. 127-133.

[Dotyczy zgody uprawnionego jako okoliczności wyłączającej bezprawność].

Glosa do wyroku SA we Wrocławiu z 30.12.2003 r. II AKa 481/03

Orzecznictwo Sądów Polskich 2006, nr 2, poz. 22 k.

[Dotyczy wpływu dobrowolnej zgody nabywcy - konsumenta na zawarcie transakcji zakupu środków odurzających na ocenę bezprawności zachowania].

Glosa do wyroku SA w Katowicach z 30.04.2004 r. I ACa 276/04

Palestra 2006, nr 7/8, s. 307-311.

[Dotyczy dopuszczalności i trybu dokonywania tzw. sądowej zmiany płci u transseksualistów].

Glosa do uchwały SN z dnia 15.12.2005 r. I KZP 34/05

Orzecznictwo Sądów Polskich 2006, nr 7/8, poz. 93 k.

Współautorstwo: Witoszko, Wioletta

[Dotyczy wskazania przedmiotu ochrony w normach zawartych w art. 220 k.k.].