prof. dr hab. Paweł Daniluk


ORCID logo 0000-0002-4825-956X

Zakład Prawa Karnego

Centrum Prawa Medycznego

e-mail: paw87@wp.pl

              

PUBLIKACJE:
2025
2024
2023
2022
2021
2020
2019
2018
2017
2016
2015
2014
2013
2012
2011
2010
2009
2008
2007
2006
2005
2004

FORMA
GLOSA

[Recenzja : Małgorzata Gałązka, Prawnokarne granice nowatorskiej interwencji medycznej, Towarzystwo Naukowe KUL, Lublin 2019]

Annales Universitatis Mariae Curie-Skłodowska. Sectio G, Ius 2021, t. 68, nr 1, s. 187-204.

Niniejszy tekst jest recenzją monografii poświęconej prawnokarnym granicom nowatorskiej interwencji medycznej. Tytułowe pojęcie nowatorskiej interwencji medycznej obejmuje różnego rodzaju odziaływania medyczne na człowieka, które wkraczają w jego integralność fizyczną lub psychiczną oraz cechują się nowością względem dotychczasowego stanu wiedzy i praktyki medycznej. Dla nowatorskiej interwencji medycznej charakterystyczne jest także to, że nie jest ona wystarczająco wypróbowana bądź też – niezależnie od stopnia jej wypróbowania – ukierunkowuje się ją na poszerzenie wiedzy medycznej.

This text is a review of the monograph devoted to the criminal law boundaries of innovative medical intervention. The title concept of an innovative medical intervention covers various types of medical influences on humans that affect their physical or mental integrity and are new in relation to the current state of medical knowledge and practice. Another characteristic feature of an innovative medical intervention is that it is not sufficiently tried or – regardless of the degree of its testing – it is directed to broaden medical knowledge.

[Recenzja: Agnieszka Fiutak, Odpowiedzialność karna za wykonanie zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta, Wolters Kluwer, Warszawa 2016]

Prawo i Medycyna 2017, nr 1, s. 131-141.

Odpowiedzialność karna za wykonanie zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta, mimo licznych poświęconych jej opracowań, z pewnością nie jest tematyką naukowo wyeksploatowaną. W ramach tego obszaru badawczego wciąż jeszcze występują zagadnienia nieopracowane, opracowane pobieżnie lub fragmentarycznie. Taki stan badań nad problematyką odpowiedzialności karnej za wykonanie zabiegu leczniczego bez zgody pacjenta uzasadnia dalsze jej eksplorowanie i pogłębianie, czego próbą jest monografia A. Fiutak.

[Recenzja: Sebastian Kowalski, Ochrona praw pracownika w kodeksie karnym. Zagadnienia teoretyczne i praktyczne, Wydawnictwo TNOiK, Toruń 2014, s. 392, ISBN 978-83-7285-753-8]

Wojskowy Przegląd Prawniczy 2015, nr 4, s. 172-185.

Jeszcze do niedawna problematyka przestępstw przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową, w tym przeciwko prawom pracowników, w ujęciu kodeksu karnego z 1997 r. nie cieszyła się większym zainteresowaniem doktryny prawa. Do 2010 r. nie powstała na ten temat żadna monografia, a i mniejsze formy wypowiedzi naukowej, które lokowałyby się w tym obszarze badawczym, nie pojawiały się nazbyt często. Przełom, gdy idzie o stan piśmiennictwa poświęconego przestępstwom przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową, przyniósł dopiero wskazany 2010 r. Wtedy to bowiem wydano aż trzy monografie dotyczące tej problematyki (J. Marciniak, „Odpowiedzialność karna pracodawcy”, Warszawa 2010; L. Pawlak, „Przestępstwa i wykroczenia przeciwko indywidualnym i zbiorowym prawom pracowników. Wykorzystanie metody karnej dla ochrony dóbr indywidualnego i zbiorowego prawa pracy”, Warszawa 2010; J. Unterschütz, „Karnoprawna ochrona praw osób wykonujących pracę zarobkową”, Warszawa 2010). Nie oznacza to jednak, że została ona całkowicie wyeksploatowana. W obszarze przestępstw przeciwko prawom osób wykonujących pracę zarobkową nadal mamy do czynienia z wieloma zagadnieniami, które nie zostały wystarczająco wyjaśnione, bądź też nawet nie podjęto próby ich wyjaśnienia. Do tego należy dodać, że naruszanie praw osób wykonujących pracę zarobkową wciąż jest poważnym problemem społecznym, co wymaga dalszej refleksji nad sposobami ograniczania tego zjawiska za pomocą instrumentów prawnych, w tym karnoprawnych. Wszystko to upoważnia do stwierdzenia, że zastany przez S. Kowalskiego stan badań i panujące realia społeczne uzasadniały podjęcie kolejnej naukowej analizy dotyczącej przestępstw stypizowanych w rozdziale XXVIII k.k.

[Recenzja: Teresa Dukiet-Nagórska, Autonomia pacjenta a polskie prawo karne, Wolters Kluwer, Warszawa 2008, ss. 179, ISBN 978-83-7601-283-4]

Prokuratura i Prawo 2009, nr 10, s. 140-148.


Instytut Nauk Prawnych Polskiej Akademii Nauk
ul. Nowy Świat 72 (Pałac Staszica),
00-330 Warszawa
Created and Powered by Ryszard Dróżdż, 2024 ©