Redakcja:

Kodeks wykroczeń : komentarz

Współredaktorstwo: Budyn-Kulik, Magdalena; Gensikowski, Piotr; Iwański, Maciej; Jakubowska-Hara, Jolanta; Kulesza, Jan; Kulik, Marek; Leciak, Michał

Warszawa : C.H. Beck, 2016

Seria: Komentarze Kompaktowe

ISBN 9788325586195

XVIII, 1031 stron. Bibliografia na stronach XVII-XVIII oraz przy rozdziałach. Indeks.

Glosa do postanowienia SN z 10.04.2015 r. III KK 14/15

Orzecznictwo Sądów Polskich 2016, nr 2, poz. 19 k.

[Dotyczy braku zgody pacjenta na wykonanie zabiegu leczniczego jako przesłanka odpowiedzialności za przestępstwo z art. 192 §; 1 kodeksu karnego].

Glosa do postanowienia SN z 30.03.2016 r., I KZP 23/15

Studia Iuridica Lublinensia 2016, t. 25, nr 4, s. 247-254.

Studia Iuridica Lublinensia vol. XXV, 4, 2016GlosyPaweł DanilukInstytut Nauk Prawnych PANpaw87@wp.plGlosa do postanowienia SN z dnia 30 marca 2016 r., I KZP 23/15 (OSNKW 2016, nr 5, poz. 29)Gloss to the Decision of the Supreme Court of 30 March 2016, I KZP 23/15 (OSNKW 2016, No. 5, Item 29)STRESZCZENIEW glosie krytycznej wobec postanowienia SN z dnia 30 marca 2016 r. (I KZP 23/15) wykaza-no, że ustalanie tożsamości rodzajowej przestępstw metodą in concreto, a więc przez porównanie dóbr prawnych, które zostały naruszone lub zagrożone w wyniku konkretnych czynów przestęp-nych, powinno mieć miejsce w pewnych wypadkach, gdy mamy do czynienia z przestępstwami chroniącymi dwa lub więcej dobra prawne w sposób alternatywny lub mieszany. W pozostałych sytuacjach oceny tożsamości rodzajowej przestępstw należy dokonywać in abstracto, czyli przez porównanie dóbr prawnych chronionych w danych typach przestępstw. Rezultaty tej metody, istotne dla badania tożsamości rodzajowej przestępstw, będą bowiem identyczne, jak metody in concreto, jednakże ta pierwsza bardziej sprzyja rozpoznaniu sprawy bez zbędnej zwłoki

The paper contains critical commentary on the Supreme Court decision of 30 March 2016 (I KZP 23/15). The author proves that determining the generic identity of crimes with the method in concreto, i.e. through comparing legal interests violated or endangered as a result of concrete offensive deeds, should take place in certain cases, where we have to do with the crimes protecting two or more legal interests in an alternative or mixed way. In the remaining situations, the assess-ment of the objective similarity of crimes should be performed in abstracto, i.e. through compar-ing legal interests protected in particular types of crimes. Results of this method, important for the generic identity of crimes, will be identical with the method in concreto, but the former is more conducive to the judgment of the case without undue delay.

Statute of Limitations in the Polish Criminal Law

Journal of Eastern European Criminal Law 2016, nr 2, s. 150-161.

Współautorstwo: Leciak, Michał

The article discusses the problems of the statute of limitation in the Polish criminal law. It is a traditional institution of the Polish criminal law which repeal the punishment or enforceability of adjudicated penalties in connection with the passage of time. This article shows, among others, essence, the legal nature and the reasons for limitation, its constitutional conditions and the current regulatory approach in the Polish law. It takes into account the case-law of the Polish Constitutional Tribunal and the Supreme Court. These bodies often spoke on the topic of limitation.

Responsibility of a Juvenile for a Prohibited Act under Polish Law

International and Comparative Law Review 2016, t. 16, nr 2, s. 99-115.

Współautorstwo: Mierzwińska-Lorencka, Joanna

The law on juvenile delinquency proceedings creates a model of a paternalistic and welfare approach to juvenile justice, the protection and treatment of the juvenile at risk oriented allowing only a certain range, to use criminal sanctions against juvenile perpetrators of prohibited acts. The rule is that juvenile is not liable to the principles defined in the Penal Code, the Code of Petty Offences or the Fiscal Penal Code, and the law is applied to him is the Juvenile Act of 26 October 1982 which does not provide for a criminal responsibility. Special, nonpenal responsibility for juveniles applies for those between 13 and 17 years. For younger juveniles, special measures of exclusively educational and care character are possible.