Projekt dyrektywy ECN+ : (omówienie w aspekcie potrzeb kolejnej nowelizacji polskiego prawa ochrony konkurencji)

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny 2018, nr 2, s. 31-49.

XIII Antitrust Conference „Antitrust between EU Law and National Law”, Treviso (Włochy), 24–25 maja 2018 r.

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny 2018, nr 8, s. 171-175.

Klauzule o zakazie konkurencji jako bariera rozwoju alternatywnych kanałów rezerwacji taksówek w świetle decyzji Autorit 0192; Garante della Concorrenza e del Mercato z 27 czerwca 2018 r. : (sprawa I801B, Taxi-Milano)

internetowy Kwartalnik Antymonopolowy i Regulacyjny 2018, nr 8, s. 154-162.

Artykuł stanowi omówienie decyzji włoskiego organu ochrony konkurencji dotyczącej relacji wertykalnych między mediolańskimi korporacjami taksówkarskimi a zrzeszonymi w nich kierowcami. W decyzji uznano, że obowiązujące taksówkarzy klauzule o zakazie konkurencji mogą wywierać efekt zamknięcia dostępu do rynku przedsiębiorcom, którzy, wykorzystując nowe technologie, tworzą alternatywę wobec zasiedziałych korporacji radio taxi. Zakwalifikowanie tych klauzul jako antykonkurencyjnych uzasadnione zostało kontekstem gospodarczym i rynkowym, w jakim były stosowane, a przede wszystkim faktem związania nimi niemal wszystkich działających w Mediolanie taksówkarzy. Na innym rynku, w innych warunkach gospodarczych i prawnych efekt antymonopolowej analizy klauzul o zakazie konkurencji w relacjach taksówkarz – korporacja taksówkarska może być zatem odmienny.

Ograniczenie dopuszczalności nałożenia przez Prezesa UOKiK kary pieniężnej w wyniku ponownej oceny zachowania przedsiębiorcy na tle gwarancji ochrony jednostki przed dublowaniem interwencji prawnej

Glosa. Prawo Gospodarcze w Orzeczeniach i Komentarzach 2018, nr 2, s. 92-106.

Artykuł omawia najnowsze orzecznictwo w sprawie kar pieniężnych nakładanych przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów. Analizowane są wyroki, które odwołując się do ogólnych zasad zaufania do organów władzy i ochrony uzasadnionych oczekiwań, ograniczają dopuszczalność nałożenia kary pieniężnej w przypadku, gdy organ antymonopolowy ocenia to samo zachowanie przedsiębiorcy po raz kolejny. Artykuł systematyzuje ustanowione przez sądy reguły, przedstawiając je na tle zasady ne bis in idem, zasady proporcjonalności i zasady powagi rzeczy osądzonej.

The article discusses the latest case law on fi nancial penalties imposed by the President of the Office of Competition and Consumer Protection. The analysed judgments, by referring to the general principles of trust in public authorities and protection of legitimate expectations, limit the admissibility of imposing a fi ne when the antitrust authority repeats the evaluation of the undertaking’s behaviour. The article systematises the rules established by the courts and presents them against the ne bis in idem principle, the principle of proportionality, and the res judicata principle.

Ograniczenia dopuszczalności zmiany przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zakresu analizy sprawy po wszczęciu właściwego postępowania administracyjnego

Glosa. Prawo Gospodarcze w Orzeczeniach i Komentarzach 2018, nr 4, s. 79-93.

Artykuł omawia najnowsze orzecznictwo w sprawie dopuszczalności modyfikowania przez Prezesa Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów zakresu prowadzonego postępowania administracyjnego już po jego wszczęciu, tj. w stosunku do pierwotnie postawionych zarzutów. Zagadnienie to ma walor wysoce praktyczny, jako że w analizowanych wyrokach dopuszczalność modyfikowania, w tym rozszerzania, przez Prezesa UOKiK zakresu postępowania administracyjnego jest ograniczona, może być kwestionowana w postępowaniu odwoławczym i stanowić podstawę uchylenia decyzji administracyjnej. W artykule przedstawiane są argumenty na rzecz uelastycznienia sądownie określonych granic modyfikacji przez organ antymonopolowy zakresu postanowienia o wszczęciu postępowania.

This article discusses the latest case law on the permissibility of the President of the Office of Competition and Consumer Protection modifying the scope of administrative proceedings once they have been initiated, i.e. compared to the original alleged infringements. This issue has great practical importance, since in the analysed judgments the permissibility of the President of the Office modifying, including by extension, the scope of administrative proceedings is limited. Such a modifi cation may be challenged in appeal proceedings and may provide the grounds for setting aside an administrative decision. The article presents arguments in favour of greater flexibility of the court-established limits of modification by the anti-monopoly office of the scope of a decision to initiate proceedings.