FORMA
Profesor Anna Kossowska (7.03.1943–4.06.2019)
Archiwum Kryminologii 2019, t. XLI, nr 2, s. 7-14.
Współautorstwo: Buczkowski, Konrad; Czarnecka-Dzialuk, Beata; Klaus, Witold; Rzeplińska, Irena; Szulecka, Monika; Wiktorska, Paulina; Woźniakowska, Dagmara; Wójcik, Dobrochna; Wzorek, Dominik
O przestępczości ludzi starszych
Po co nam kryminologia? : księga jubileuszowa Profesor Ireny Rzeplińskiej / redakcja naukowa Witold Klaus, Dagmara Woźniakowska-Fajst, Paulina Wiktorska, Konrad Buczkowski ; [recenzenci prof. dr hab. Krystyna Ostrowska, dr hab. Jolanta Jakubowska-Hara prof. INP PAN]. Warszawa : Wydawnictwo INP PAN, 2019, s. 191-205.
Czy starszy człowiek pozostaje obiektem zainteresowania kryminologii? Jeśli tak, to w jakim znaczeniu? Kryminologię powinno interesować zagadnienie postępowania w sposób niezgodny z normami prawnymi i społecznymi. Czy tak jest w rzeczywistości? Okazuje się, że człowiek starszy popełniający przestępstwa nie jest w polskiej kryminologii tematem dość modnym.
Punitywność a poczucie bezpieczeństwa mieszkańców Warszawy : wstępne analizy współzmienności
Współautorstwo: Ostaszewski, Paweł; Klimczak, Joanna; Siemaszko, Andrzej
Po co nam kryminologia? : księga jubileuszowa Profesor Ireny Rzeplińskiej / redakcja naukowa Witold Klaus, Dagmara Woźniakowska-Fajst, Paulina Wiktorska, Konrad Buczkowski ; [recenzenci prof. dr hab. Krystyna Ostrowska, dr hab. Jolanta Jakubowska-Hara prof. INP PAN]. Warszawa : Wydawnictwo INP PAN, 2019, s. 241-257.
Termin „punitywność” funkcjonuje w polskiej literaturze od dawna. Utożsamiany bywa z pojęciami takimi jak „rygoryzm”, „surowość” czy „represyjność”. Wieloznaczność tego pojęcia sprawia, że bywa ono używane w różnych aspektach i kontekstach. Można np. mówić o punitywności prawa karnego, polityki karnej, sankcji czy przepisów, ale również sędziów czy całego społeczeństwa. Ma ono zatem zastosowanie nie tylko do analiz szeroko rozumianych płaszczyzn prawa karnego – od stanowienia prawa do jego stosowania, ale również do postaw społeczeństwa.
Skazani na wychowanie : stosowanie środków nieizolacyjnych wobec nieletnich
Warszawa : Wydawnictwo INP PAN, 2019
Seria: Kryminologia
ISBN 9788366300095 druk; 9788366300101 ebook
366, [2] strony. Bibliografia, netografia, wykaz aktów prawnych na stronach 345-366.
The book focuses on issues surrounding the implementation of statutory directives when ruling on isolation measures, such as placement in a juvenile educational centre or correctional facility. A proper analysis of the subject matter of the study requires both the use of a range of scientifc methods (historical, theoretical, legal, comparative and statistical) as well as original empirical research (reviews of juvenile case fles, surveys conducted on a nationwide basis, and qualitative interviews).
The volume comprises four chapters. The frst addresses models of proceeding in cases involving juveniles. In the second chapter, I provide a description of the methodology employed and the research sample. The third chapter details how Polish courts proceed in the collection of information about juveniles. The last chapter examines the ‘welfare principle’ and individualisation as practiced by Polish courts.
We learn from the conducted analyses that before applying isolation measures, Polish courts generally succeed in obtaining adequate material to learn about juveniles and their environment, although disturbing irregularities are also visible in this regard. However, it should be noted that juvenile courts are not capable of carrying out statutory directives on their own. Therefore, supporting institutions, including professional family probation officers and consultative teams of court experts, are necessary for the implementation of these directives. A recommendation for cooperation by juvenile courts with these supporting institutions is made. The adoption of a specifc model of proceeding with juveniles is linked with the need to ensure conditions in which this model can be applied properly. One such condition is the appropriate (in terms of quantity and quality) selection of supporting institutions. However, the conducted analyses indicate that the quantitative condition is not presently being met.
Niniejsza książka została poświęcona zagadnieniu realizacji dyrektyw ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich przy orzekaniu środków o charakterze izolacyjnym, tj. umieszczenia w młodzieżowym ośrodku wychowawczym lub skierowania do zakładu poprawczego. Zakreślony w ten sposób przedmiot uzasadniał potrzebę wykorzystania nie tylko kilku różnych metod naukowych (historycznej, teoretycznej, prawnej, porównawczej i statystycznej), ale również przeprowadzenia własnych badań empirycznych (badania akt spraw sądowych nieletnich, ogólnopolskiego badania sondażowego, indywidualnych
półustrukturyzowanych wywiadów jakościowych).
Książka składa się z czterech rozdziałów. Pierwszy z nich poświęcam modelom postępowania z nieletnimi. W drugim zamieszczam opis metodologii przeprowadzonych badań oraz badanych prób. Rozdział trzeci dotyczy zbierania informacji o nieletnim w praktyce polskich sądów. Ostatni rozdział jest natomiast poświęcony dyrektywie dobra dziecka i indywidualizacji w praktyce orzeczniczej polskich sądów. Przeprowadzone w książce analizy pokazują, że generalnie sądy, przed zastosowaniem środków izolacyjnych, gromadzą odpowiedni materiał dostarczający wiedzy o nieletnim, choć i w tym zakresie widać
niepokojące nieprawidłowości. Należy jednak zaznaczyć, że sąd dla nieletnich nie jest w stanie sam zrealizować omawianych dyrektyw. Dlatego też instytucje pomocnicze, w tym zwłaszcza zawodowi rodzinni kuratorzy sądowi oraz opiniodawcze zespoły sądowych specjalistów, są niezbędne do ich realizacji. Wskazana jest zatem współpraca sądu z tymi instytucjami. Przyjęcie konkretnego modelu postępowania z nieletnimi wiąże się z koniecznością zapewnienia warunków, w których model ten będzie miał szansę zostać zrealizowany. Jednym z nich jest odpowiednie zaplecze instytucji pomocniczych.
Przeprowadzone analizy pokazują jednak, że na razie warunek ten nie został spełniony.
Ksiązka sfinansowana ze środków Instytutu Nauk Prawnych PAN.
Zbieranie danych o nieletnim w praktyce polskich sądów
Nowa Kodyfikacja Prawa Karnego 2019, nr 53, s. 183-198.
The model of proceeding with juveniles applicable in Poland assumes an in-depth knowledge of a juvenile. Knowing this allows us to make an accurate diagnosis, and thus to react in the right way. How does the court get to know a juvenile? How often do supporting institutions engage in this process? How does he assess evidence in the form of an environmental interview or a diagnostic opinion, and which one is used in the process of adjudication? I provide answers to these questions in this article. The basis for their granting were the results of my own research carried out in 2015–2016 at two institutions: Department of Criminology, Institute of Law Studies of the Polish Academy of Sciences and the Institute of Justice. These were both the research of juvenile case files and surveys of representatives of the judiciary — a nationwide survey and individual semi-structured qualitative interviews.
Sprawozdanie z seminarium „Czy i jak definicja pracy przymusowej powinna być włączona do Kodeksu Karnego?”, 6 czerwca 2019 r., INP PAN
Biuletyn Kryminologiczny 2019, nr 26, s.176-179.
Dnia 6 czerwca 2019 r. w Instytucie Nauk Prawnych PAN odbyło się seminarium naukowe poświęcone dyskusji nad definicją pracy przymusowej i jej włączeniem do Kodeksu karnego. W seminarium wzięli udział przedstawiciele różnych grup zawodowych: naukowców z Instytutu Nauk Prawnych PAN, Uniwersytetu Mikołaja Kopernika, Uniwersytetu Śląskiego, Uniwersytetu Warszawskiego, Uniwersytetu Łódzkiego, Uniwersytetu Narodowego w Kijowie, przedstawiciele innych instytucji państwowych – Policji, Prokuratury Krajowej, Państwowej Inspekcji Pracy, Ministerstwa Spraw Wewnętrznych i Administracji, Ministerstwa Inwestycji i Rozwoju oraz Ministerstwa Sprawiedliwości, jak również przedstawiciele organizacji pozarządowych – Instytutu Praw Człowieka i Biznesu, Stowarzyszenia Interwencji Prawnej oraz Fundacji LaStrada.
Sense of Security among the Residents of Warsaw : survey results
Prawo w działaniu 2019, t. 38, s. 140-158.
Współautorstwo: Siemaszko, Andrzej; Ostaszewski, Paweł; Klimczak, Joanna
In the second decade of the 21st century, Poland manifests a high level of ‘safeguarding’ of people in numerous aspects of their life, while, simultaneously, the crime rate is decreasing and the sense of security is increasing. Paradoxically, it is these ‘safe’ conditions that should induce us to have a closer (or rather more thorough and more focused) look at these issues so as to not miss the possible new sources and types of threats.
The article analyses the results of a survey concerning the attitudes, experiences, and fears exhibited by the inhabitants of Poland’s largest city, Warsaw. The scope of the analysis determined in this way allowed the authors to make important comparisons as well as to attempt to diagnose both the ‘old’ (previously analysed and described) and new sources of threats and forms of responding to them
W drugiej dekadzie XXI w. utrzymuje się w Polsce wysoki poziom „zabezpieczenia” ludzi w wielu wymiarach życia, zaś jednocześnie spada przestępczość i rośnie poczucie bezpieczeństwa. Paradoksalnie, to właśnie te „bezpieczne” warunki powinny skłonić nas do dokładniejszego (czy inaczej drobiazgowego lub bardzo ukierunkowanego) przyjrzenia tym zagadnieniom, tak by nie przeoczyć ewentualnych nowych źródeł i rodzajów zagrożeń. Artykuł analizuje wyniki badania sondażowego dotyczącego postaw, doświadczeń i obaw mieszkańców największego polskiego miasta, czyli Warszawy. Takie zakreślenie przedmiotu analizy umożliwiło prowadzenie istotnych porównań, a także podjęcie próby zdiagnozowania zarówno „starych” (analizowanych i opisywanych już uprzednio), jak i nowych źródeł zagrożeń oraz form reakcji na nie.